Maasvlakte

In 1972 huurde VOM, later de Europese Massagoed Overslag (EMO), als eerste een terrein op de Maasvlakte voor het overslaan van erts en steenkool. Daarna volgde het energiebedrijf Zuid-Holland voor de bouw van een gasgestookte elektriciteitscentrale en de Maasvlakte Olie Terminal (MOT) voor opslag van ruwe olie. In 1986 werd gestart met de aanleg van het eerste containeroverslagbedrijf ECT (Europese Combined Terminals), het vroegere Europese Container Terminals. In 1987 werd er begonnen met de aanleg van de landstrook voor de Slufter, voor opslag van baggerspecie. Aan de zuidzijde daarvan vestigde zich het bedrijf Verwerking Bedrijfsafvalstoffen Maasvlakte.

De omvang van de industriebedrijven op de Maasvlakte is niet bepaald door de behoefte daaraan, maar door modelproeven. Deze proeven gaven als uitslag dat de pieren verlengd zouden moeten worden. Men zou de pieren dan kunnen verlengen tot aan de noodzakelijke diepte in de Noordzee. Werden de pieren korter, dan moest er baggerwerk worden verricht voor het op diepte houden van de vaargeul in open zee. Men koos voor een compromis: de Noorderpier werd ruim drie kilometer langer en de Zuiderpier werd verwijderd omdat deze precies voor de monding van het Calandkanaal lag.

Vanuit het ondiepe water voor de kust van Voorne werd een verder in zee lopende dam gespoten. Verder in zee gaat deze dam over in een pier, aangelegd op een laag van grof grind en brokken natuursteen, afgedekt met betonblokken.

Het Slufterstrand is een breed zandstrand dat ontstaan is bij de Slufter, een opslagdepot voor de berging van verontreinigde bagger. Vooral watersporters kunnen op het strand en in het water hun hart ophalen. Honden zijn toegestaan op het strand. Er is ook een stuk naaktstrand. Er zijn geen horeca gelegenheden op het Slufterstrand.

Volgende