Maassluis
Furieade 2008
De Furieade 2008 staat in het teken van scheepsbouw en scheepsonderhoud, met als motto ‘Furiade op de helling’. Scheepswerf De Haas in Maassluis bestaat in 2009 130 jaar en de werf bouwt vandaag de dag nog altijd schepen. De Zeehavenpolitie vaart met enkele schepen die in Maassluis zijn gebouwd. Wesselius, een sleepdienst uit onze stad, vaart met een schip dat gebouwd is op de scheepswerf van de Haas.
Maassluis bezat eens een vissersvloot die er zijn mocht. De handel en industrie die er verband mee hielden hebben Maassluis tot bloei gebracht. Maar van de vissersvloot is niets meer over, de laatste logger van de vloot van de ruim 100 vissersschepen die Maassluis omstreeks 1910 nog telde werd in 1953 verkocht. Het was de Theodora Adriana MA5 van de Visserijmaatschappij De Hoop. De MA5 kwam in bedrijf bij een Vlaardingse rederij en werd omgedoopt tot Jan en Ineke VI.
Het ging de echte Maassluizers aan het hart, zij herinnerden zich nog hoe de Haven eens geheel gevuld was met vissersschepen met hun glanzende zwartbruine, roestigrode scheepshuiden, hun okergele touwen en tuig, hun menievlekken, hun geuren van teer en touw en haring en vis.
De havenkade was een lange aaneenschakeling van haringtonnen. Schooljongens gingen er vanaf de Kolk tot helemaal aan het einde van ‘t Hoofd, over lopen zonder de straatstenen te raken, want dat was de opgave. Maassluis was een vissersstad; het MA van de zeilen, het MA op de boeg, deze letters staan in menig Maassluizer hart gegrift, het zal daar nooit meer verdwijnen.
De vissersvloot werd groot gebracht door de Maassluise reder Dirkzwager en door reder Maas. Zij beiden voerden in ons land de eerste logger in. Men kan zich bijna Hollandser woord voorstellen dan ‘logger’. Toch stamt het rechtstreeks en bijna onverbasterd uit het Frans. In Boulonge hadden twee deskundigen een nieuw type vissersvaartuig gezien, een ‘lougre’ en in 1866 lieten zij er hier een bouwen. Het bleek een snel, modern vaartuig, dat als een mes door het water sneed. Het werd de eerste van een machtige loggervloot die daarna Nederlandse vissers tot de grootste ter wereld hebben gemaakt. Zij ook vervingen de hennepnetten door katoenen die veel lichter waren, zodat er meer haring meegenomen kon worden. Was een ‘buis’ uitgerust met 30 netten, dit aantal kon worden opgevoerd tot 150.
De vissersvloot van Maassluis is begrijpelijk altijd het centrum van alle aandacht geweest; de vissers hadden een belangrijke stem in het stadsleven. En met de vloot en die vissers hadden natuurlijk ook de Haven en het Scheur de aandacht, want dat waren waterwegen die leidden naar visvangsten, naar voorspoed.
Foto's: John Prooi
